Terwijl taal verbindt en uitsluit, afhankelijk van wie deze wel of niet spreekt, wil at the end of the sentence, it rotted als transformerende geluidsinstallatie reflecteren op de diasporische kenmerken van taal.
De installatie werpt een blik op de geschiedenis van geconstrueerde talen en bestaat uit abstracte schrijfsystemen die samen met geluid voortdurend transformeren en bewegen, net zoals het water dat in de installatie wordt gepompt en na 8 uur van koers verandert.
Als buitenstaander van een bepaalde taal, wanneer je niet in staat bent om de betekenis van woorden te vatten, worden alle geschreven of gesproken woorden louter krabbels en fonetiek en ontstaat een asemische relatie. Via organische, asemische processen van roesting en verval zoekt at the end of the sentence, it rotted naar een taal die verbindt, als in een terugkeer naar een tijd van pre-linguïstiek, waar geluid en aanraking prominent aanwezig zijn. Een terugkeer naar een tijd voordat woorden de dominante manier van communiceren werden.
°°°
Cecilie Fang is een anti-disciplinaire artieste en schrijfster uit China en Denemarken, die momenteel in Den Haag woont. Haar werk is een continu auto-etnografisch onderzoek, waarin ze machtsstructuren via en met taal onderzoekt. Ze is geïnteresseerd in de diasporische kenmerken van taal en de machtsrelaties die schuilgaan achter geletterdheid en de onmogelijkheid om te spreken. Aan de hand van microperformances van materialen en hun organische processen mediteert ze over alternatieve manieren van taalproductie – waarbij ze betekenisproductie niet als vaststaand beschouwt, maar als open en procesgericht – en verkent ze via haar werk speculatieve linguïstische ecosystemen.